υπομηχανικός

ο, Ν

1. βοηθός ή αντικαταστάτης μηχανικού

2. πτυχιούχος μηχανικός ανώτερης και όχι ανώτατης σχολής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + μηχανικός. Η λ. μαρτυρείται από το 1833 στην εφημερίδα Εφημερίς τής Κυβερνήσεως τού Βασιλείου τής Ελλάδος].